Osoby ze specyficznym wariantem genu DRD2 zachowują wysoką elastyczność poznawczą nawet po nieprzespanej nocy – wynika z badania przeprowadzonego przez naukowców z Uniwersytetu Stanu Waszyngton.

Profesor Paul Whitney i jego współpracownicy z Uniwersytetu Stanu Waszyngton dowiedli, że to, w jaki sposób niedobór snu wpływa na jakość funkcjonowania poznawczego, w dużej mierze zależy od genów. Wyniki ich badania publikuje czasopismo „Scientific Reports”.

Okazuje się, że na przykład elastyczność poznawcza, czyli zdolność dostosowywania decyzji do zmieniających się warunków środowiska, jest zależna od genu receptora dopaminowego DRD2. Osoby dysponujące specyficznym wariantem tego genu pozostają elastyczne nawet wtedy, gdy są niewyspane.

W badaniu uczestniczyli ochotnicy z różnymi wariantami genu DRD2. Obserwowali oni pary liter wyskakujące na ekranie. Ich zadanie polegało na naciskaniu lewego przycisku myszy, gdy na ekranie pojawiła się określona kombinacja oraz prawego przycisku w każdym innym przypadku. W pewnym momencie uczestnicy musieli przestawić się na naciskanie przycisków w odwrotnej kolejności.

Analizy pokazały, że badani po 38-godzinnej deprywacji snu radzili sobie lepiej, gdy dysponowali wspomnianym wariantem genu DRD2. Wyglądało na to, że byli oni odporni na negatywne efekty niedoboru snu. Pozostałe osoby (z innymi wariantami genu) cechowały się niższą elastycznością poznawczą, gdy były niewyspane.

– Nasza praca sugeruje, że jeśli chodzi o elastyczność poznawczą, istnieją ludzie odporni na efekty deprywacji snu. Co zaskakujące, ci sami ludzie doświadczają identycznego pogorszenia funkcjonowania, co pozostali, jeśli chodzi o inne zdolności poznawcze, jak na przykład koncentracja uwagi. Potwierdza to nasze przypuszczenia – efekty deprywacji snu nie są z natury ogólne, ale zależą od konkretnego zadania oraz indywidualnych predyspozycji genetycznych” – podsumowuje prof. Whitney.

Źródło: Scientific Reports / PAP – Nauka w Polsce