Od wspomnień księcia Alexandra zu Dohna-Schlobitten do realizacji w pięknym stylu Pana Jana Kozłowskiego, właściciela Dworu Dawidy.

Zapraszamy do historycznego Dworu w Dawidach położonego na terenie dawnych Prus Wschodnich na skraju malowniczej Wysoczyzny Elbląskiej. Dwór barokowy, pochodzący z XVIII wieku poddany został starannej konserwacji i urządzony z dbałością o detal i historyczne wyposażenie.

Do dyspozycji Gości oddajemy 18 miejsc noclegowych w pokojach 2-osobowych i 4-osobowych apartamentach.

Na stole znajdą Państwo potrawy z dziczyzny, ryb i najlepszych produktów regionalnych, w piwniczce kieliszek wyśmienitego wina, a w otaczającym Dwór parku wytchnienie w cieniu wiekowych lip, dębów i buków.

Po więcej informacji zapraszamy Państwa na stronę: www.dawidy.com.

Davids w znanych źródłach wymieniane są po raz pierwszy dopiero w 1531r., nazwane najprawdopodobniej od pierwszego ich posiadacza z XV w., być może jeszcze Prusa. Jak wynika z rachunków urzędowych z 1600r. majątek był w tym czasie w posiadaniu Achatiusa Borcka, który miał tu 4 łany. W następnych latach posiadłość stanowiła własność polskiej rodziny Drzewieckich. Po śmierci właściciela, Jerzego Drzewieckiego, wdowa po nim sprzedała w 1663 całość dóbr Dohnom.

Ród Dohnów (niem. zu Dohna) – jeden z najważniejszych arystokratycznych rodów niemieckich w Prusach. Założycielem pruskiej linii rodu był krzyżacki najemnik Stanislaus (†1504/05), pochodzący z Górnej Saksonii, który brał udział w bitwie pod Chojnicami w 1454 roku. Za swoje zasługi dla Zakonu otrzymał nadanie ziemskie w Wilczętach (niem. Deutschendorf, Villa Teutonica). W kolejnych latach majętność rodu powiększyła się o dobra w Karwinach (niem. Karwinden – 1469 r.). W 1525 roku syn Stanislausa – Peter Dohna (1482 – 1553), otrzymał od Zakonu wieś Słobity (niem. Schlobbiten), które z czasem stały się główną siedzibą rodu.

Wielkie założenie pałacowo-parkowe od 1525 do 1945r. własność i główna siedziba jednego z najważniejszych rodów pruskich, rodu zu Dohna. Powstałe tutaj w dobie baroku założenie architektoniczno-przestrzenne było najwybitniejszą realizacje epoki na terenie Prus.

Dwór w Dawidach, wzniesiony przez Johanna Caspara Hindersina, architekta Dohnów, o wyraźnych cechach baroku holenderskiego. Niewielki w kubaturze, o znakomicie wywarzonych proporcjach, dwukondygnacyjny, przykryty wysokim dachem mansardowym. Położony przy słobickich lasach pełnił funkcję pałacyku myśliwskiego, obsługiwano tu polowania, czego dowodem jest między innymi istnienie dwóch wędzarni i wielkiej kuchni na parterze dworu, umożliwiających zagospodarowanie upolowanej zwierzyny. W XIX wieku urządzano tu wiele ważnych spotkań towarzyskich.

W latach 1862-65 w wyniku regulacji przebiegu drogi Pasłęk-Młynary nastąpiła częściowa zmiana układu przestrzennego folwarku – zburzono wówczas jeden z budynków, a w części północnej wzniesiono prawdopodobnie dwa czworaki (obecnie zachowany jedynie północny). W początkach XXw. zanika południowa część folwarku, a w czworoboku zabudowy folwarku po zachodniej stronie drogi pojawiają się nowe budynki.

Do końca wojny majątek pozostawał w rękach Alexandra Fürst zu Dohna-Schlobitten 1899-1997 ostatniego właściciela Słobit rodu zu Dohna, który po wojnie parokrotnie odwiedzał Dawidy.

Po roku 1945 majątek został przejęty przez Państwowe Gospodarstwo Rolne, a po jego likwidacji poszczególne części (dawne czworaki i zabudowę folwarczną) oddano w dzierżawy, a następnie sprzedano; jeden z czworaków oraz wozownia na zachód od dworu, w znacznym stopniu zniszczone, rozebrano jeszcze w latach siedemdziesiątych. Do roku 1972 w budynku dworu mieszkały 2 rodziny, doprowadzając go do stanu grożącego zawaleniem.

W 1976 roku dwór wraz z otaczającym parkiem został szczęśliwie nabyty od Skarbu Państwa przez Elżbietę i Stanisława Matuszewiczów, którzy wielkim nakładem pracy i środków odbudowali go według pierwowzoru – z niewielkimi zmianami układu wnętrz.

W roku 2009 zespół dworsko-parkowy został nabyty przez Jana Kozłowskiego i stopniowo dwór wraz z założeniem parkowym poddane zostały starannej konserwacji.

Dzisiaj dwór w Dawidach, szykuje się do dalszego życia, może ładniejszy, może elegantszy, może… ale na pewno bardzo kochany zaprasza do odwiedzin, a może będzie kiedyś tak wspominany jak przez Aleksandra zu Dohna, ostatniego właściciela dóbr słobickich.